Ο Γερμανός αρχαιολόγος Tonio Höschler, Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ενδέχεται να έλυσε το μυστήριο του «Κολυμβητή της Ποσειδωνίας». Η περίφημη τοιχογραφία απεικονίζει έναν νέο που βουτά σε μια άγνωστη θάλασσα πάνω στο κάλυμμα του τάφου του. Η απλή ερμηνεία που προτείνει ο Höschler ίσως δώσει την πιο πειστική εξήγηση.
Η Ποσειδωνία, μια σπουδαία αρχαία ελληνική αποικία στη Νότια Ιταλία, φιλοξενεί την τοιχογραφία που ανακαλύφθηκε το 1968. Ο τάφος, αν και χωρίς επιγραφές ή σημαντικά ευρήματα, διακοσμείται με εντυπωσιακές παραστάσεις. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Κολυμβητής, ένας γυμνός νέος που βουτά από έναν βράχο. Οι αρχαιολόγοι μέχρι τώρα συσχέτιζαν τη βουτιά με τη μετάβαση από τη ζωή στον θάνατο, θεωρώντας τη θάλασσα σύμβολο αιωνιότητας.
Ο Höschler προτείνει μια διαφορετική ερμηνεία: η σκηνή δεν είναι συμβολική αλλά ρεαλιστική. Ο Κολυμβητής απεικονίζει μια πραγματική δραστηριότητα της αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας, όπου ο νεαρός επιδεικνύει τις δεξιότητές του και το θάρρος του. Όπως σημειώνει, «στην Αρχαία Ελλάδα, η σωματική ομορφιά και δύναμη συνδέονταν με την ηθική αρετή».
Ο Höschler υποστηρίζει ότι η βουτιά ίσως αποτελούσε μέρος μιας αρχαίας τελετουργίας ενηλικίωσης. Ο νέος, περνώντας από την εφηβεία στην ωριμότητα, έπρεπε να αποδείξει την ανδρεία του και την ικανότητά του. Ο ίδιος τονίζει τη μαυρισμένη επιδερμίδα του νεαρού και τη φυσική χάρη της σκηνής, επισημαίνοντας την αρμονία της.
Παράλληλα, απορρίπτει την ιδέα ότι οι αρχαίοι Έλληνες φοβούνταν τη θάλασσα. Όπως επισημαίνει, η κολύμβηση ήταν συνηθισμένη δραστηριότητα και υπήρχε αρχαιοελληνική παροιμία που συνέδεε τη μη γνώση κολύμβησης με την αμάθεια.
Η τοιχογραφία της Ποσειδωνίας, λοιπόν, δεν είναι μόνο ένα αριστούργημα τέχνης αλλά και μια απεικόνιση της αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας. Η νέα προσέγγιση του Höschler προσφέρει μια γοητευτική προοπτική, φωτίζοντας το μυστήριο του Κολυμβητή και ενισχύοντας την κατανόηση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.