Ανησυχία επικρατεί στις τοπικές κοινωνίες των σχολείων “ΟΜΗΡΟΣ”, στην Αλβανία. Η αιτία δεν προέρχεται από το αλβανικό κράτος αλλά από το ελληνικό.
Δημοσιογραφικές διαρροές από το Ελλαδικό Υπουργείο Παιδείας, ΥΠΕΠΘ, μάς πληροφορούν ότι τα σχολεία “ΟΜΗΡΟΣ” στη Χιμάρα και στην Κορυτσά, δέχονται ανεπίσημες οδηγίες για την “σταθεροποίηση” του προϋπολογισμού με βάση τις περσινές ανάγκες, τη στιγμή που οι ανάγκες των σχολείων αυξάνονται, διότι τα σχολεία αυτά είναι δημοφιλή στις περιοχές τους.
Δηλαδή, οι εγγραφές αυξάνονται για ευνόητους λόγους, που αφορούν μια καλύτερη παιδεία για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών των οικογενειών που τα έχουν επιλέξει. Παρόλη τη θερμή υποστήριξη που τους παρέχουν οι τοπικές κοινωνίες, οι οδηγίες “κόπτονται” για τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού, όπως και για τη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού ομογενών-Ελλήνων από την Αλβανία, οι οποίοι λαμβάνουν το ισχνό επίδομα των 50 ευρώ.
Ταυτοχρόνως και αντιφατικά προς τη μείωση του προϋπολογισμού , οι οδηγίες, που δεν είναι επίσημες ακόμα, εξηγούν πως πρέπει να αυξηθεί το προσωπικό των σχολείων από Ελλαδίτες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι λαμβάνουν τριπλάσιο ή τετραπλάσιο μισθό από τους ομογενείς-Έλληνες εκπαιδευτικούς.
Το ιδεολογικό επικάλυμα είναι: “λιγότερα παιδιά καλύτερη ποιότητα”, δηλαδή το σύνθημα που θα εκτοπίσει όποια προσπάθεια γίνεται για την προώθηση της ελληνικής παιδείας.
Συν αυτώ, “κόπτονται” και για την υποχρεωτική αύξηση της τάξεως του 2%, την οποία προβλέπει το αλβανικό κράτος (για τους δικούς του λόγους) και η οποία, όπως λένε οι ανεπίσημες οδηγίες, επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. Κι αυτό χωρίς να ενδιαφέρονται -αν το γνωρίζουν- πως η μη καταβολή επισύρει πρόστιμο.
Εν τέλει, με ποια μέτρα και σταθμά αναγνωρίζει το ελλαδικό κράτος τις προσπάθειες να κρατηθεί η ελληνική παιδεία στις περιοχές στις οποίες αμφισβητείται η ύπαρξη του ελληνισμού τις οποίες αυτό στηρίζει; Μήπως πρέπει να ξαναδιαβάσουν Ιστορία; Κορυτσά; Χιμάρα;
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού και οι διθυραμβικές εξαγγελίες του, συμβαδίζουν με τα όσα πραγματικά συμβαίνουν και τα όσα μαθαίνουμε;