Ο Ηριδανός, ο χαμένος ποταμός της αρχαίας Αθήνας, ήταν ένα μικρό ρεύμα που κάποτε κυλούσε από τους πρόποδες του Λυκαβηττού μέχρι τον Κεραμεικό, περνώντας δίπλα από την Ακρόπολη και μέσα από την Αρχαία Αγορά.
Παρόλο που ο ποταμός δεν υπάρχει πλέον, η κοίτη του είναι ακόμα ορατή σήμερα. Το όνομά του προέρχεται από τον θεό-ποταμό, γιο των Τιτάνων Ωκεανού και Τηθύος, και πατέρα της Ζευξίππης, μητέρας των Αργοναυτών, Ηριβώτη.
Η πορεία του ποταμού, σε μεγάλο βαθμό καλυμμένη από την αρχαιότητα, ήταν ορατή μόνο εκτός των αρχαίων τειχών, στην περιοχή του Κεραμεικού.
Ο ποταμός επανήλθε στο φως κατά τη διάρκεια των ανασκαφών για το μετρό της Αθήνας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, προκαλώντας τεχνικά προβλήματα λόγω των νερών του. Οι εργασίες διέκοψαν την εποχική ροή του μέσα από το νεκροταφείο του Κεραμεικού, ανακατευθύνοντας τα νερά του σε νέες υπόγειες διαδρομές.
Στην πλατεία Μοναστηρακίου, η πορεία του ποταμού ανασκάφηκε, αποκαλύπτοντας ένα τούνελ από τούβλα που τον κάλυπτε ήδη από την κλασική περίοδο. Το τούνελ αυτό είχε επισκευαστεί δύο φορές, κατά τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο και την πρώιμη βυζαντινή εποχή.
Σήμερα, το τούνελ αποτελεί μέρος ενός μικρού υπαίθριου μουσείου δίπλα στον σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι, ενώ τα νερά του Ηριδανού παραμένουν μέσα στο τούνελ.
Ο Ηριδανός κατέληγε σε στο Ιλισό, έναν επίσης αρχαίο ποταμό της Αθήνας.
Ο Ιλισός κυλούσε έξω από τα τείχη της πόλης, ενώ ο Πλάτωνας ανέφερε ότι σχημάτιζε ένα από τα όρια των αθηναϊκών τειχών. Οι όχθες του, με τους ψηλούς πλατάνους και τα όμορφα μονοπάτια, αποτελούσαν αγαπημένο σημείο περιπάτου του Σωκράτη.
Στην περιοχή βρισκόταν ο ναός του Πανκράτη, ενός τοπικού ήρωα, από τον οποίο πήρε το όνομά της η σημερινή συνοικία του Παγκρατίου. Ο Ιλισός, θεωρούμενος ημίθεος, λατρευόταν σε ιερό στον λόφο του Αρδηττού, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο.